Zaratusztrianizm

Zaratusztrianizm

Zaratusztrianizm to rodzaj irańskiej religii, która wywodzi się od wierzeń dawnych ludów indoeuropejskich. Muzułmanie nazywają osoby ją wyznające wyznawcami ognia. Wywarł on wpływ na różne inne religie np. na judaizm, chrześcijaństwo oraz Islam.

Zaratusztrianizm wierzenia

Religia ta opiera się dualizmie. Panuje w niej przekonanie o walce dwóch różnych od siebie mocy. Naczelnymi bogami są Ahura Mazda, który jest bogiem światła oraz dobra, a także Angra Mainju, czyli bóg ciemności i zła. Królestwo światła i dobra prowadzi więc nieustanną walkę z królestwem ciemności. Człowiek w świecie ma wybór, którą drogą chce podążać. Wszelkie złe uczynki i działania prowadzą go do wspierania zła, a dobre czyny zbliżają do tego, co piękne i dobre. Podobnie, jak w chrześcijaństwie także zaratusztrianizm mówi, że kiedy nadejdzie koniec istnienia świata każdy człowiek stanie przed sądem ostatecznym. Wiernych obowiązywał kult ognia, a także szanowanie czystości wody. 

Zaratusztrianizm i wizja życia po śmierci.

Życie człowieka, jak wiadomo nie opiera się jedynie na ziemskim bycie. Każda religia stara się także wytłumaczyć swoim wyznawcom to, co stanie się z nimi, kiedy ich dni dobiegną końca. Według zaratusztrianizmu:

• Do dnia sądu ostatecznego człowiek traci swoją cielesność i wędruje do nieba, piekła lub czyśćca.
• Trafiający do piekła nigdy już z niego nie wychodzą.
• Trafiający do nieba żyją w szczęściu do dnia sądu ostatecznego, a kiedy on nadejdzie wrócą na ziemię w postaci ludzi i będą poszerzać ród sprawiedliwych.
• Każdy, kto żył bez wyraźnej skłonności do dobra lub zła zostaje w krainie umarłych i błąka się jako szara dusza bez możliwości odczuwania emocji.

Etyka w zaratusztrianizmie.

Podobnie, jak w chrześcijaństwie, także i tutaj człowiek jest dziełem dobrego boga, jednak ma wolną wolę, która to umożliwia mu wybór tego, w jaki sposób chce żyć. Mimo tego, ludzie z natury są dobrzy, a podczas życia powinni oni walczyć ze złem i unikać tego, co ich niszczy. Nie występuje tutaj także pojęcie grzechu, a złe uczynki określane są jako „zbrukanie”. Kiedy człowiek jest bardzo silnie opętany przez grzech, to wówczas trafi po śmierci do królestwa ciemności. Zaratusztrianizm nakazuje unikania nieczystych myśli, pokarmu oraz ludzi. Oznacza to, że dobro i czyste dusze objawiają się poprzez odpowiedni strój, sposób bycia, ale także dietę. Zbrukana dusza ma możliwość oczyszczenia, jednak rytuały, jakie na to pozwalają często są trudne, długotrwałe i zależą od tego, w jakim stopniu człowiek dopuścił się zła.

Szczególnym elementem kultu w zaratusztrianizmie jest ogień. To najczystszy twór dobrego boga i mimo tego, że zły bóg zbrukał go brudnym ciemnym dymem, to ten dym nigdy z ogniem się nie miesza, a jedynie ucieka do góry. Płomienie pozostają więc zawsze czyste i wyraziste. W centralnym miejscu świątyni powinien więc stale palic się święty ogień, dzięki czemu zapewnione będzie panowanie Ahura Mazda. Wierzono nawet, że ogień, który będzie palił się przez sto lat osiągnie magiczne moce i będzie mógł uzdrawiać oraz spełniać życzenia ludzi.